ഊദ്': ഏകാന്തത മിത്തുകളെയും യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെയും നെയ്തെടുക്കുമ്പോൾ

 

അഗാധമായ ഏകാന്തതയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുമ്പോൾ, ചുറ്റുമുള്ള ലോകം പുതിയ മാനങ്ങൾ വെളിപ്പെടുത്തി, വളഞ്ഞുപുളഞ്ഞ് മായക്കാഴ്ചകൾ ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ടെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് എപ്പോഴെങ്കിലും തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കിൽ, ആത്തി എന്ന കഥാപാത്രത്തെ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന ആകർഷകമായ നോവൽ 'ഊദ്' നിങ്ങളുടെ അടുത്ത വായനാവിഷയമായേക്കാം. ഇതൊരു വെറും കഥയല്ല; ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരു മനസ്സിന്റെ നിശ്ശബ്ദമായ ആഴങ്ങളിലേക്കും, ഭൗതികവും ഐതിഹ്യവും മനോഹരമായി കെട്ടുപിണയുന്ന ലോകത്തിലേക്കുമുള്ള ഒരു ഗഹനമായ യാത്രയാണിത്.

ബാംഗ്ലൂരിലെ ആത്തിയുടെ ജീവിതം ഒറ്റപ്പെടലിന്റെയും കയ്പേറിയ ഭൂതകാലത്തിന്റെയും പല വർണ്ണങ്ങളാൽ വരച്ച ചിത്രമാണ്. ഇളയ സഹോദരന്റെ മരണത്തെച്ചൊല്ലിയുള്ള അമ്മയുടെ കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളും, കേരളത്തിലെ  വീട്ടിലെ കയ്പേറിയ ഓർമ്മകളും അവളെ വേട്ടയാടുന്നു. അവൾ രക്ഷപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, ദൂരെയുള്ള ഒരു ഗൾഫ് രാജ്യത്ത് പുതിയൊരു തുടക്കം. എന്നിട്ടും, അവളുടെ ഭൂതകാലം ഒരു നിഴൽ പോലെ അവളെ പിന്തുടരുന്നു, അവളുടെ ഏകാന്തതയുടെ നിശ്ശബ്ദതയിൽ നിരന്തരമായ ഒരു മർമ്മരം പോലെ. നഗരത്തിൽ അവൾക്ക് ഒരേയൊരു കൂട്ട് ഒരു ദയയുള്ള പ്രായമായ അയൽക്കാരി മാത്രമാണ്, അവൾ കൊതിക്കുന്ന മനുഷ്യബന്ധത്തിന്റെ ഹൃദയസ്പർശിയായ ഓർമ്മപ്പെടുത്തൽ. 

തറവാടിന്റെ ഹൃദയത്തിലൂടെ ഒരു യാത്ര

അവിടുത്തെ ഓരോ മൂലയും ചുറ്റുമുള്ള പ്രകൃതിയും വർണ്ണിച്ചുകൊണ്ട്, കേരളത്തിലെ ആത്തിയുടെ തറവാടിന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് നോവലിസ്റ്റ് നമ്മളെ അതിമനോഹരമായി കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുന്നു. നിങ്ങൾക്കവിടെ ഈർപ്പമുള്ള മണ്ണിന്റെ ഗന്ധവും ഇലകളുടെ മർമ്മരവും അനുഭവിക്കാൻ കഴിയും; ആഖ്യാനം ആ നാടിന്റെ ഗന്ധത്തിലേക്കും ശബ്ദത്തിലേക്കും വായനക്കാരെ ലയിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് പ്രശംസനീയമായ ഒരു ആവിഷ്കാരമാണ്. യാഥാസ്ഥിതിക കുടുംബത്തിലെ കാരണവർ, വല്ലിമ്മയുമായുള്ള ആത്തിയുടെ അടുപ്പം കഥാഗതിയിൽ സൂക്ഷ്മവും എന്നാൽ ശക്തവുമായ ഒരു കണ്ണിയായി മാറുന്നു.

ഒരു ചെമ്പോത്തിന്റെ വരവോടെയാണ് കഥ യഥാർത്ഥത്തിൽ മാന്ത്രിക തലങ്ങളിലേക്ക് കടക്കുന്നത്. ഒരു സാധാരണ പക്ഷിസമ്പർക്കമായി ആരംഭിക്കുന്നത് ഗഹനവും അതിശയിപ്പിക്കുന്നതുമായ ഒന്നായി മാറുന്നു. ആത്തിയുടെ ആദ്യത്തെ ഭയം ക്രമേണ ആർദ്രമായ വാത്സല്യത്തിന് വഴിമാറുന്നു, പക്ഷിക്കുവേണ്ടി അവൾ ഭക്ഷണം നൽകി പരിപാലിക്കുന്നതിലൂടെ അവിശ്വസനീയമായ ഒരു വെളിപ്പെടുത്തലിലേക്ക് എത്തുന്നു: ആ പക്ഷി യഥാർത്ഥത്തിൽ അതിസുന്ദരനായ ഒരു മനുഷ്യനാണ്. ഇവിടെയാണ് 'ഊദ്' മാന്ത്രിക യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ മണ്ഡലത്തിലേക്ക് ഉറച്ചു കടക്കുന്നത്, നിങ്ങളെ അതിന്റെ മാസ്മരിക ലോകത്തേക്ക് കൂടുതൽ ആഴ്ത്തിക്കളയുന്നു.

ജിന്നിന്റെ ലോകം: പ്രണയവും മിത്തും

'ജിന്ന്' എന്ന് പേരുള്ള ഒരു പുരാതന കൈയെഴുത്ത് പ്രതി നോവലിലൂടെയും, ജിന്നുകളെക്കുറിച്ചുള്ള ഐതിഹ്യങ്ങളും നിഗൂഢ കഥകളും വായിക്കുന്നതിലൂടെ, ആ ചെമ്പോത്ത് ഒരു ജിന്നാണെന്നുള്ള ആതിയുടെ സംശയം ഉറപ്പിക്കുന്നു. അവരുടെ രഹസ്യകൂടിക്കാഴ്ചകൾ ആത്തിയുടെ ആദ്യ പ്രണയമായി വിരിയുന്നു, സാധാരണമായതിനെയെല്ലാം അതിലംഘിക്കുന്ന ഒരു ബന്ധമാണത്. ജിന്നാകട്ടെ, തന്റെ ദീർഘകാലത്തെ അവളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവും, അവളുടെ ഭൂതകാലത്തെക്കുറിച്ചും അമ്മയുമായുള്ള തെറ്റിദ്ധാരണകളെക്കുറിച്ചുമെല്ലാം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. അവരുടെ സംഭാഷണങ്ങളിലൂടെ, ആതി മറ്റൊരു കൗതുകകരമായ രഹസ്യം കണ്ടെത്തുന്നു: അവളുടെ സ്വന്തം മുത്തശ്ശി, വല്ലിമ്മ, 'ജിന്ന് ഉപ്പാപ്പ' എന്ന ജിന്നുമായി ഒരിക്കൽ പ്രണയത്തിലായിരുന്നുവെന്നും, എന്നാൽ അവളുടെ മുത്തച്ഛന്റെ ഭൗതിക പ്രണയം എങ്ങനെയാണ് ആ ജിന്നിന്റെ പ്രണയത്തെ അവസാനം അതിജീവിച്ചതെന്നും അവൾ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഇത് അവളുടെ കുടുംബബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള കാഴ്ചപ്പാടുകളെ മാറ്റിമറിക്കുന്നു.

ജിന്നിന്റെ ലോകത്തേക്കുള്ള ആകർഷണം ആത്തിക്ക് അസഹനീയമാകുന്നു. അവൾ ദിവസങ്ങളോളം മയങ്ങിക്കിടക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു, അവളുടെ ആത്മാവിനെ അവൻ നമ്മുടെ ലോകത്തിനപ്പുറമുള്ള ഒരു മണ്ഡലത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു. അവരുടെ രണ്ട് ലോകങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള അതിരുകൾ മങ്ങുന്നു, അവരുടെ ബന്ധം ശാരീരികമായും മാനസികമായും ആഴത്തിലാകുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, യാഥാർത്ഥ്യത്തിൽ നിന്നുള്ള ഈ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന വേർപാട് അവളുടെ കുടുംബാംഗങ്ങളെ പരിഭ്രാന്തരാക്കുന്നു. അവർ ഒരു നിഗൂഢ സാന്നിദ്ധ്യം മനസ്സിലാക്കുകയും മതപരമായ ചടങ്ങുകൾക്ക് ആശ്രയിക്കുകയും, ഒടുവിൽ അവളെ ചികിത്സയ്ക്കായി അയക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ചെറുപ്പത്തിൽ ഒരു ജിന്നുമായി പ്രണയത്തിലായിരുന്ന വല്ലിമ്മയെപ്പോലെ (ആതിക്ക് വല്ലിമ്മയുടെ മൃതദേഹം കാണാൻ പോലും അനുവാദം നിഷേധിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു), ആതിയെയും സമൂഹം 'ഭ്രാന്തി' എന്ന് മുദ്രകുത്തുന്നു.

ചികിത്സയ്ക്കുശേഷം, ആതി വിദേശത്ത് പഠനം തുടരുന്നു. പിന്നീട് അവളുടെ വിവാഹത്തിന് ഒരു ദിവസം മുമ്പ് അവൾ കേരളത്തിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തുന്നു. എന്നാൽ ഈ നിഗൂഢമായ ബന്ധം അവിടെ അവസാനിക്കുന്നില്ല. വിവാഹ രാത്രിയിൽ, അവൾക്ക് ചെമ്പോത്ത് പക്ഷിയുടെ സാന്നിദ്ധ്യം അനുഭവപ്പെടുന്നു, പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഒരു ഫലവൃക്ഷത്തിനടുത്ത് അതിന്റെ നിർജ്ജീവമായ ശരീരം അവൾ കണ്ടെത്തുന്നു.

ഇവിടെ ഒരു ചോദ്യം അവശേഷിക്കുന്നു: അഗാധമായ ഏകാന്തതയിൽ മുങ്ങിയ ഒരു ആത്മാവിന്റെ വിപുലമായ മിഥ്യാബോധം മാത്രമായിരുന്നോ ഈ ആഴത്തിലുള്ള, ഈ ലോകത്തിനപ്പുറമുള്ള അനുഭവങ്ങളെല്ലാം? 'ഊദ്' എളുപ്പമുള്ള ഉത്തരങ്ങൾ നൽകുന്നില്ല. പകരം, മനുഷ്യബന്ധങ്ങളുടെ അഗാധമായ ശക്തിയെക്കുറിച്ചും, യാഥാർത്ഥ്യവും ഭാവനയും തമ്മിലുള്ള സങ്കീർണ്ണമായ നൃത്തത്തെക്കുറിച്ചും, അഗാധമായ ഏകാന്തതയിൽ പോലും, നമുക്ക് നമ്മെക്കുറിച്ചും പ്രപഞ്ചത്തെക്കുറിച്ചുമുള്ള ഏറ്റവും അസാധാരണമായ വശങ്ങൾ കണ്ടുമുട്ടാൻ കഴിയുന്നതിനെക്കുറിച്ചും ചിന്തിക്കാൻ അത് നിങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുന്നു.

'ഊദ്' ഒരു മനോഹരമായ, ചിന്തോദ്ദീപകമായ വായനയാണ്, അവസാന പേജ് മറിച്ചതിന് ശേഷവും അത് നിങ്ങളോടൊപ്പം നിൽക്കും.